2014-02-06

Joseph D. Novak eta Robert Galisson (ikaskuntza esanguratsua eta lexikultura (eusk/cast)

Joseph D. Novak eta Robert Galisson: ikaskuntza esanguratsua eta lexikultura

Joseph D. Novak (1932-) Cornell Unibertsitateko irakaslea eta hezkuntza-psikologo estatubatuarra da, ikaskuntza esanguratsuaren teoriagatik eta kontzeptu-mapen sorreragatik ezaguna. Bere lanaren abiapuntua David Ausubel-en ikuspegi kognitiboa da: ikastea ez da datu berriak memorizatzea, baizik eta ezagutza berriak aurretik daudenekin lotura esanguratsuak ezartzea. Horretarako, Novakek proposatzen du ikasleak bere ezagutzak modu bisualean eta hierarkikoki antolatzea, kontzeptu-mapen bidez, bere pentsamendua egituratuz eta lotura berriak eraikiz.

Robert Galisson-ek, bere aldetik, hizkuntzen didaktikaren arloan lexikulturaren teoria garatu zuen. Haren ustez, hitzek ez dute soilik esanahi linguistikoa, baizik eta kultura-balioak, ohiturak eta irudikapen sozialak dakartzate berekin. Hizkuntza bat ikastea, beraz, kultura berri bat barneratzea ere bada.

Bi autoreen artean lotura argiak daude: Novaken ikaskuntza esanguratsuak ezagutzaren antolaketa kognitiboa azpimarratzen du; Galissonek, berriz, hizkuntzaren bidez gertatzen den ikaskuntza kulturala. Biek uste dute ikastea ez dela prozesu mekanikoa, baizik eta ikuspegi pertsonal eta sozialetik eraikitzen den esperientzia.

Eskolako testuinguruan, bi ikuspegi hauek bateratzeak esan nahi du hizkuntzak irakastea ez dela soilik hitzak eta arauak transmititzea, baizik eta ikasleari kontzeptu eta balio kulturalen arteko loturak ulertzen laguntzea. Kontzeptu-mapek (Novak) eta lexikultura aztertzeak (Galisson) helburu bera dute: ikaslearen pentsamendua eta kultura elkarlotzea, ikaskuntza sakonago eta esanguratsuagoa lortzeko.


(CAST)

Joseph D. Novak y Robert Galisson: aprendizaje significativo y lexicultura

Joseph D. Novak (1932-), profesor de la Universidad de Cornell, es un reconocido educador y psicólogo cognitivo estadounidense, creador de la teoría del aprendizaje significativo y de las mapas conceptuales. Basándose en las ideas de David Ausubel, Novak sostiene que aprender no consiste en memorizar datos, sino en conectar de forma significativa los nuevos conocimientos con los ya existentes en la estructura cognitiva del alumno. Para ello, propuso el uso de mapas conceptuales como herramientas que permiten organizar visualmente las relaciones jerárquicas entre los conceptos, facilitando una comprensión profunda y duradera.

Por su parte, Robert Galisson desarrolló la teoría de la lexicultura, según la cual el léxico no transmite únicamente significados lingüísticos, sino también valores, hábitos y representaciones culturales. Aprender una lengua es, por tanto, asimilar una nueva visión del mundo y una forma de pertenencia cultural.

Ambos autores convergen en un mismo principio: el aprendizaje es una construcción activa y contextualizada. Novak subraya la dimensión cognitiva del aprendizaje; Galisson, su dimensión cultural y social. Así, en la enseñanza de lenguas, la unión de ambos enfoques permite concebir el aula como un espacio en el que el alumno organiza su conocimiento (Novak) y, al mismo tiempo, descubre los valores culturales que las palabras transmiten (Galisson).

En definitiva, la lexicultura puede considerarse una forma de aprendizaje significativo aplicado a la dimensión cultural del lenguaje: aprender una palabra es construir un nuevo puente entre la mente y la cultura.


iruzkinik ez:

HAUR ETA LEHEN HEZKUNTZATIK UNIBERTSITATERAINO 2002. URTEKO NAFARROAN

  LOPEZ-MUGARTZA,   J.   K.   (2002).   Euskal   Unibertsitatea   Nafarroako   Unibertsitate   Publikoan [Haur eta Lehen Hezkuntzatik Uniber...