HIZKUNTZA ELEMENTU ERREGULATZAILE ETA SOZIALIZATZAILE GISA

Hizkuntzak funtsezko zeregina du gure gizartean eta eguneroko bizitzan, eta eskolarekin duen harremanak garrantzi handia du hezkuntza-prozesuan. Eskolak, funtsean, hizkuntzaren bidezko portaeraren eta ezagutzaren arautzaile eta sozializatzaile gisa jokatzen du.

Lehenik eta behin, hizkuntzak eskolarekin duen harremana intrintsekoa da. Eskola hizkuntza ikasteko eta irakasteko espazio nagusia da, komunikaziorako eta ezagutza eskuratzeko funtsezko tresna. Eskolan, ikasleek, irakurketa eta idazketa bezalako oinarrizko hizkuntza-trebetasunak eskuratzeaz gain, hiztegi eta komunikazio-trebetasunen errepertorio zabalagoa ere garatzen dute, argi eta koherentziaz adierazteko aukera ematen dietenak.

Hizkuntzak eskola behar duen galdetzen badiogu geure buruari, erantzuna baiezkoa da. Eskolak berebiziko garrantzia du hizkuntza baten irakaskuntzan eta ikaskuntzan. Ikasleek gizartean funtzionatzeko beharrezkoak diren hizkuntza- eta komunikazio-trebetasunak eskuratzeko beharrezko ingurunea eta egitura ematen ditu.

Eskolan hizkuntza ikasteari dagokionez, erantzuna baiezkoa da, baina garrantzitsua da azpimarratzea hizkuntza ikasteko prozesua eskolara sartu baino askoz lehenago hasten dela, gizabanakoaren familia- eta gizarte-ingurunean. Eskolak hizkuntza eskuratzeko prozesu hori osatu eta formalizatzen du.

Eskola, oro har, hizkuntzak ikasteko leku egokitzat jotzen da, hizkuntzak irakasteko eta ikasteko giro aproposa eskaintzen baitu. Hala ere, hizkuntzen irakaskuntzaren eraginkortasuna alda daiteke metodo pedagogikoen eta eskura dauden baliabideen arabera.

Euskararen testuinguru espezifikoan, eskolak funtsezko zeregina du euskararen sustapenean eta irakaskuntzan. Euskara hizkuntza gutxitua da espainierarekin alderatuta, eta eskolak berebiziko garrantzia du belaunaldi gazteenei transmititzeko eta euskal kultura-ondarearen zati gisa zaintzeko.

Eskola beharrezkoa da hainbat arrazoirengatik. Hezkuntza formala eta ezagutza akademikoak emateaz gain, ikasleen sozializazioan ere zeregin garrantzitsua betetzen du. Eskolan, norbanakoek curriculum-edukiak ez ezik, gizarte-arauak, balioak eta portaerak ere ikasten dituzte, gizartean integratzen laguntzeko.

Hizkuntza, berriz, gure jokabideen erregulatzaile boteretsua da, eta gure sozializazio-prozesuaren funtsezko motorra. Hizkuntzaren bidez, gure ideiak, emozioak eta balioak komunikatzen ditugu, eta besteekin harremanetan jartzen gara. Hizkuntza komunikazio-tresna ez ezik, kultura eta ezagutza transmititzeko bitarteko ere bada.

Hizkuntzak testuinguru horretan dituen funtzioak askotarikoak dira. Hizkuntzak gure iritziak eta sentimenduak adierazteko, besteengandik ikasteko, eztabaida eta eztabaidetan parte hartzeko eta kultura- eta gizarte-identitateak eraikitzeko aukera ematen digu. Gainera, hizkuntza tresna garrantzitsua da gizabanakoak beren ama-hizkuntzan eta komunitateko gizarte-arauetan gizarteratzeko.

Hizkuntza ere gure ezagutzen funtsezko erregulatzailea da. Hizkuntzaren bidez, informazioa partekatu eta eskuratzen dugu, eta horri esker, gizarte gisa partekatutako ezagutza-multzo bat eraiki dezakegu. Hizkuntza funtsezkoa da eskolan ezagutza transmititzeko eta kontzeptu eta trebetasun berriak eskuratzeko.

Hizkuntza batek gizartean duen eraginari eta hiztunen sozializazioari dagokionez, garrantzitsua da aitortzea hizkuntza bat, komunikaziorako ez ezik, kultura- eta nazio-nortasunaren ezinbesteko osagaia ere badela. Hizkuntzek baldintza dezakete pertsonak gizarte baten barruan nola erlazionatzen, antolatzen eta identifikatzen diren. Hizkuntza-aniztasuna elementu garrantzitsua da gizarte plurala eratzeko eta hiztunak gizarteratzeko.

Laburbilduz, hizkuntza funtsezko elementu arautzaile eta sozializatzailea da gure bizitzetan. Funtsezko zeregina du hezkuntzan, komunikazioan, ezagutzaren transmisioan eta identitatearen eraikuntzan. Eskolak, hezkuntza-erakunde gisa, hizkuntzaren sustapenean eta garapenean eta gizabanakoak gizartean sozializatzen laguntzen du nabarmen.