BRODATZEN ARI NINTZEN

Brodatzen ari nintzen, ene salan jarririk;

Aire bat entzun nuen itsasoko aldetik;

Itsasoko aldetik, untzian kantaturik.

Brodatzea utzirik, gan nintzen amagana;

Hean jaliko nintzen gibeleko leihora,

Gibeleko leihora, itsasoko aldera?

Bai, habil, haurra, habil, erron Kapitainari

Jin dadin afaitera, hantxet deskantsatzera,

Jaun Kapitaina, amak igortzen nau zugana

Jin zaiten afaitera, hantxet deskantsatzera,

Hantxet deskantsatzera, salaren ikustera.

Andre xarmanta, hori ezin ditekena

Iphar haizea dugu, gan behar dut aintzina,

Ezin ilkia baitut, hauxe da ene pena.

Andre gazte xarmanta zu sar zaite untzira,

Han emaiten diote lo belharra papora

Eta untzi handian lo dago gaixo haurra.

Jaun Kapitaina, nora deramazu zuk haurra?

Zaluxko itzulazu hartu duzun lekura,

Hartu duzun lekura, aita-amen gortera!

Nere marinel ona, hedazak, heda bela!

Bethi nahi nuena jina zaitak aldera!

Ez duk hain usu jiten zoriona eskura!

Jaun Kapitaina, nora ekarri nauzu huna?

Zalu itzul nezazu hartu nauzun lekura.

Hartu nauzun lekura, aita-amen gortera.

Andre gazte xarmanta, hori ezin egina.

Hiru ehun lekhutan juanak gira aintzina...

Ene meneko zira, orain duzu orena...

Andre gazte xarmantak hor hartzen du ezpata

Bihotzetik sartzen-ta, hila doa lurrera!

Aldiz, haren arima hegaldaka zerura!

Nere Kapitain Jauna, hauxe duzu malurra!

Nere marinel ona, norat aurthiki haurra?

Norat aurthiki haurra? Hortxet itsas zolara!

Hiru ehun lekhutan dago itsas-leihorra:

Oi Ama Anderea, so egizu leihora...

Zure alaba gaixoa, uhinak derabila.

Lapurdiko olerki herrikoia