ORREAGA BALADA OLAZTIKO EUSKARAZ / ARTURO CAMPION

I.- Gauberdiya da. Karlomano Erregia Auriz-perrin dó bere soldaubakin. Ez da ager ez idargirik eta ez izarrik zeru illunian; irruti ikusten dia su aundiyak mendiyan; Franzesak kantaitan ai dia erriyan; Altabizkargo inguruban sentitzen dia otsuan izugarrizko garrasiyak, eta Euskaldunak chorrochten tubei bitartian bebein dardo ta aizkorak Ibañetako aritz eta arritan

II.- Larritasunakin do Karlomano eta ezin loak artueu oyan onduan bere mutiko chiki bat leitzen ai da amoriyozko historiya bat; irutiso Erroldan indartsubak garbitzen ai da Durandarte ezpata famatuba; bitartian Turpin arzobispo onak erezaten ai da Jainkuan Ama santubai.

III.- Nere mutiko, –esaten deu Karlomanok;–zer ots da gaubeko isiltasuna austen den oi?–Jauna,–eantzuten deu pajiak; Iratiko, itsasua baindo aundiyoko basoko arbolain ostuak dia, aiziak moitzentubenak.–Ah! gazte maitia, eriyotzian otsan antza deka, eta nere biyotza ikaatzen da.

IV.- Gauba arras iluna dó. Ezta ager zeruban ez idargik eta ez izarrik; irrutia ikusten dia su aundiyak mendiyan; Franzesak lo de Auritz-perrin; Altabizkargo inguruban otsuak garrasiz dè, eta Euskaldunak chorrochten tubei bebein dardo eta aizkorak Ibañetako aritzetan.

V.- Zer da ots oi?–galdeitzen deu berriz Karlomanok, eta pajiak, loak errendituik, ezteu eantzuten.–Jauna,–esaten deu Erroldan indartsubak;-mendiko uran otsa dá, Andresaroko ar-taldian béé otsa dá.–Negarran antza deka,–eantzuten deu Franzesan Erregiak.–Egiya Jauna,–Erroldanek esaten deu;–erriyonek negar eiten deu guekin akordatzen danian.

VI.- Larritasunakin Karlomanok ezin loa artueu; lurra eta zerubak argiikbe dé; otsuak garrasiz ai dia Altobizkarren; Euskaldunain aizkorak eta darduak dir dir dir eiten dei Ibañetako araitz erditan.

VII.- Ah!–suspiriyoz esaten deu Karlomanok.–Ezin ló ein dot; kalenturiak erretzen nó. Zer da ots oi?–Eta Erroldanek, loak errendituik, etzun eantzuten. Jauna, –esaten deu Turpin onak; errezazu, errezazu neekin. Ots au Euskal-Erriko gerran-kantaitia da, eta gaur gure zoyonaren azkeneko eguna.

VIII.- Yuzkiya ager da mendiyan Karlomano benzituik eta garaituik iyasi diyua, "bere kapa gorriyakin, eta sombel luma beltzezkuakin." Umiak eta andrak Ibañetan dailtza pozez dantza ta dantza. Iya ezta Euskal Erroyan kanpotarrik, eta montañesain irrintzak zeruaindo iyotzen dia.

Arturo Campion, Burundako euskaraz

I.— Gaberdia dá. Errege Carlomano Espinal-en dago bere ekerzitoarequin. Ceru illunean ez da ageri ez illargui, tá ez izarric; urrútira su-gar andiac distiatzen dute menditartean; Frantsesac cantatzen ari dira errian; Altabizcarco inguruetan senti oi dirá otsoaren izugarrizko marruac, eta Euscaldunac zorrozten dituzte bitartean beren dardo ta aizcorac Ibañetaco aitz eta arrietan.

II.— Larritazun edo antsiarequin Carlomanoc ezin du loa bereganatu; oyaren ondoan bere pagecho batec iracurtzen du amoriozco condaira bat; urrutichiago, Roldan indartsuac garbitzen du bere Durandarte ezpat famatsua, eta Turpin arzepizpicu onac errezaten dio Jaincoaren Ama santubari.

III.— Pagecho neria, —dió Erregue Carlomanoc— cer dá gabazco isilltasuna austen duen ots ori?—Jauna, —erantzuten dio pageac;— Iratico, itsasoa bañon aundiyagoco basoaren ostoac dira, aiziac muguitubac. Ah! gaste maitia, eriotzaren deadarra diruri, eta nere biotza beldur dá.

IV.— Gaba oso illuna dá.— Ez illarguic, ez izarric agueri dá cerubetan; urrutirá su-gar andiac diztiatzen dute menditartean; Frantsesac lo daude Espinalen; Altabizcarco inguruetan otsuac marruaz dira, eta Euscaldunac zorrozten dituzte beren dardo ta aizcorac Ibañetaco aitzetan.

V.— Cer dá ots ori? —galdetzen du berriro Carlomanoc, eta pageac, errendituba loaz, eranzuten ez dio. —Jauna,— dió Roldan indartsuac; mendico ujola dá, Andresaroren ardidiaren beadia. —Intziri bat diruri, —erantzuten du Errege Frantsesac. —Eguia dá, Jauna, dió Roldanec; —erri onec negar eguiten dú gugaz oroitzen danean.

VI.— Larritazunarequin Carlomanoc ezin dú loa bereganatú; lur eta ceruac arguigabe daude; otsoac ai dira marruaz Altabizcarren; Euscaldunaren aizcorac eta dardoac diztiatzen dute Ibañetaco aritztartean.

VII.— Ah! —suspiratzen du Carlomanoc. —Ezin loa nereganatu det; sucarrac erretzen nau. Cer dá ots ori? —Eta Roldanec, loari errendituba, erantzun ez cion. —Jauna, —dió Turpin onac, —errezatu zazu nerequin. Abarrots au Euscal-Errico alayua dá, eta gaür dá gure aomenaren azqueneco eguna.

VIII.— Eguzguiac arguitzen ditu mendiac. Garaitua Carlomanoc igues dijoa, "bere luma belz, ta bere capa gorriarekin." Ume ta andreac, dantzan dira pozquidaz beteric, Ibañetan. Erbesteric ez dá Euscal-errian, eta menditarren deadar ta pozezco irrintziac eltzen dirá cerubetarano.

Iruñan, 1877-garren urteko Abenduan